ستا کرزیت هما خدائے را کہ دراهېں انسانانی چہ یک آدم ءُ حوّائے پیداکت ءُ  چہ همے یکېں مات ءُ پتی وڑ وڑېں انسان اَڑ کرت کہ لهتېں اسپېت، بعضے سیاہ ءُ بازېنے دگہ دگہ رنگ دارَنت، ءُ اِېـشانی زباناں تهر پہ تهرېن‌اَنت. واقعی اے خدایءِ قدرتءِ نشان‌اَنت هما ڈول کہ الله تعالیٰ وت گْوشیت: «وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ ٱلسَّمٰوَاتِ وَٱلْأَرْضِ وَٱخْتِلَافُ أَلْسِنَتِکمْ وَأَلْوَانِکمْ إِنَّ فِی ذٰلِک لَآیَاتٍ لِلْعٰلِمِینَ» [سوره روم: ٢٢]؛ «چہ اللهءِ نشانیاں آسمانان و زمینءِ پیدا کنگ و شمئے زبانان ءُ رنگانی وڑ پہ وڑ بَیَگ اِنت، بېشک اشانی تها نشانی هست پہ زانۏگران.»

درود ءُ سلام ببیت پہ نبیانی سردار محمد مصطفیٰ ـ صَلَّىٰ اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم ـ کہ گْوشتی: «هچ عربے عجمءِ سرءَ مزں‌تری نداریت مگر گۏں تقوایءَ…» ءُ سلام ببیت پہ آئیءِ آل ءُ اصحاب.

بے شک کہ بلۏچی زبان یکے چہ زندگېں زبانان‌اِنت کہ بازېن مردمے گۏں آئی گپّ ءُ ترانءَ کننت. اے زبانءِ کهنگی سک دېرینے کہ تا سہ یا چار هزار سالءَ اَلَّم اِنت ءُ چہ اسلامءَ پېش بوتگ. بلے اپسوز‌اِنت کہ لهتے آئیءَ پارسی زبانءِ چُک زاننت، منی خیال اېش‌اِنت کہ اے پارسیءِ برات‌اِنت نہ چُک. هر قومءِ زندگی گۏں آئیءِ زبانءَ بستگ. اگان زبان دارگ ببیت آ قوم هست‌اِنت ءُ اگان زبان دارگ مبیت ءُ مردمءِ زبان دگہ قومانی زبانانی تهءَ هضم ببیت، آ قوم گار ءُ بېگْواہ بوتگ. پمېشکا ضرور اِنت کہ بلۏچ قوم هم وتی زبانءَ زندگ بسات‌اَنت ءُ اللهءِ نشانیءَ حفظ بکنَنت.

پہ همے واستہ ما بلوچی تاکءَ مہ سایت سنت آنلاین راه دَور دات؛ امیت‌انت که بلوچ دانان چنائی وش استقبال بکن‌انت.